Nasz profil

ORGANIZACJA I UDZIELANIE
POMOCY
PSYCHOLOGICZNO – PEDAGOGICZNEJ

 

PROCEDURY

 

SZKOŁA PODSTAWOWA
IM. MARII KONOPNICKIEJ W KOSZTOWIE

 

 

Podstawa prawna:

• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017  r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno – pedagogicznej    w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. z dn. 9 sierpnia 2017,
   poz.1591)
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz.U. z dn.9 sierpnia  2017 poz. 1578).

 

POSTANOWIENIA OGÓLNE

1. Pomoc psychologiczno – pedagogiczna udzielana uczniowi w szkole polega na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia
   i czynników środowiskowych wpływających na jego funkcjonowanie w szkole, w celu wspierania potencjału rozwojowego ucznia i stwarzania warunków do jego aktywnego i pełnego uczestnictwa w życiu szkoły oraz w środowisku społecznym, wynikających w szczególności:
   1. z niepełnosprawności (uczeń: niesłyszący, słabo słyszący, niewidomy,  słabo widzący, z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją,
      z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, umiarkowanym
      lub znacznym; autyzmem, w tym z zespołem Aspergera,
      z niepełnosprawnościami sprzężonymi),
   2. z niedostosowania społecznego,
   3. z zagrożenia niedostosowaniem społecznym,
   4. z zaburzeń zachowania i emocji,
   5. ze szczególnych uzdolnień,
   6. ze specyficznych trudności w uczeniu się (dysleksja, dyskalkulia),
   7. z deficytów kompetencji i zaburzeń sprawności językowych,
   8. z choroby przewlekłej,
   1. z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych,
   10. z niepowodzeń edukacyjnych,
   11. z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego, kontaktami środowiskowymi,
   50. z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych
       z wcześniejszym kształceniem za granicą.
2. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana w  szkole rodzicom uczniów
   i nauczycielom polega na wspieraniu rodziców i nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych oraz rozwijaniu ich umiejętności wychowawczych w celu zwiększania efektywności pomocy udzielanej uczniom.
3. Korzystanie z pomocy psychologiczno – pedagogicznej w szkole jest dobrowolne
   i nieodpłatne.
4. Pomoc psychologiczno – pedagogiczna jest organizowana i udzielana
   we współpracy z:
   1. rodzicami uczniów,
   2. poradniami psychologiczno – pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi,
   3. placówkami doskonalenia nauczycieli,
   4. innymi przedszkolami, szkołami i placówkami,
   5. organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.
5. Pomoc psychologiczno – pedagogiczna w szkole jest udzielana
   z inicjatywy:
   1. ucznia,
   2. rodziców ucznia,
   3. dyrektora szkoły,
   4. nauczyciela, wychowawcy grupy wychowawczej lub specjalisty, prowadzących zajęcia z uczniem,
   5. pielęgniarki środowiska nauczania i wychowania lub higienistki szkolnej,
   6. poradni,
   7. asystenta edukacji romskiej,
   8. pomocy nauczyciela,
   1. asystenta nauczyciela  lub asystenta wychowawcy świetlicy, lub osoby nie będącej nauczycielem, posiadającej przygotowanie uznane przez dyrektora szkoły za odpowiednie do prowadzenia zajęć,
   10. pracownika socjalnego,
   11. asystenta rodziny,
   50. kuratora sądowego,
   1000. organizacji pozarządowej, innej instytucji lub podmiotu działających na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.
6. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana jest w trakcie bieżącej pracy
   z uczniem oraz poprzez zintegrowane działania nauczycieli
   i specjalistów, a także może być udzielana w formie:
   1. klas terapeutycznych,
   2. zajęć rozwijających uzdolnienia,
   3. zajęć rozwijających umiejętność uczenia się,
   4. zajęć dydaktyczno-wyrównawczych,
   5. zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, socjoterapeutycznych, rozwijających kompetencje  emocjonalno-społeczne, oraz innych o charakterze terapeutycznym
   6. zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu,
   7. zindywidualizowanej ścieżki kształcenia,
   8. porad i konsultacji,
   1. warsztatów
7. Udział ucznia w zajęciach dydaktyczno – wyrównawczych i zajęciach specjalistycznych trwa do czasu zlikwidowania opóźnień w uzyskaniu osiągnięć edukacyjnych wynikających z podstawy programowej kształcenia ogólnego dla danego etapu edukacyjnego lub złagodzenia albo wyeliminowania zaburzeń i odchyleń stanowiących powód objęcia ucznia daną formą pomocy psychologiczno – pedagogicznej.
8. Wsparcie merytoryczne dla nauczycieli, wychowawców i specjalistów udzielających pomocy psychologiczno – pedagogicznej w szkole, na wniosek dyrektora, zapewniają poradnie psychologiczno – pedagogiczne, w tym poradnie specjalistyczne, oraz placówki doskonalenia nauczycieli.

PODZIAŁ ZADAŃ

Dyrektor szkoły:

1. organizuje pomoc psychologiczno – pedagogiczną,
2. tworzy zespół do planowania i koordynowania udzielania pomocy psychologiczno – pedagogicznej dla ucznia posiadającego orzeczenie
   o potrzebie kształcenia specjalnego po otrzymaniu orzeczenia poradni psychologiczno – pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej (załącznik nr 1),
3. wyznacza osoby koordynujące pracę zespołów – wychowawców klas,
4. na podstawie zaleceń zespołu ustala dla ucznia formy, okres oraz wymiar godzin, w których poszczególne formy pomocy będą realizowane,
5. do 30 września każdego roku szkolnego niezwłocznie informuje na piśmie rodziców ucznia o ustalonych dla niego formach, okresie oraz wymiarze godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane (załącznik nr 2),
6. decyduje o wcześniejszym zakończeniu udzielania uczniowi danej formy pomocy psychologiczno – pedagogicznej na podstawie wniosków i zaleceń zespołu,
7. zobowiązuje koordynatora do zwołania spotkania zespołu
   w sytuacjach nagłej konieczności;
8. zawiadamia pisemnie rodziców ucznia o terminie każdego spotkania
   i możliwości uczestniczenia w tym spotkaniu, informuje rodziców ucznia o terminie spotkania zespołu planującego i koordynującego pomoc psychologiczno – pedagogiczną udzielaną ich dziecku (załącznik nr 3);
1. wnioskuje o udział w spotkaniu zespołu przedstawiciela poradni psychologiczno – pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej, asystenta lub pomocy nauczyciela
10. w przypadku braku poprawy funkcjonowania ucznia, mimo udzielanej uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej, dyrektor może wnioskować za zgoda rodziców, na podstawie wniosków zespołu, do publicznej poradni o przeprowadzenie diagnozy i wskazanie sposobu rozwiązania problemu ucznia.

 

Nauczyciele, wychowawcy i specjaliści:

1. prowadzą działania pedagogiczne mające na celu rozpoznanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów,
2. prowadzą działania pedagogiczne mające na celu określenie mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów,
3. prowadzą działania pedagogiczne mające na celu rozpoznawanie przyczyn niepowodzeń edukacyjnych i trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń w środowisku utrudniających funkcjonowanie uczniów i ich uczestnictwo w życiu szkoły,
4. podejmują działania sprzyjające rozwojowi kompetencji oraz potencjału uczniów w celu podnoszenia efektywności uczenia się i poprawy ich funkcjonowania,
5. współpracują z poradnią w procesie diagnostycznym
   i postdiagnostycznym, w szczególności w zakresie oceny funkcjonowania uczniów, barier i ograniczeń w środowisku utrudniających funkcjonowanie uczniów i ich uczestnictwo
6. w życiu szkoły oraz efektów działań podejmowanych w celu poprawy funkcjonowania ucznia oraz planowania dalszych działań
7. prowadzą obserwację pedagogiczną w trakcie bieżącej pracy
8. z uczniami mającą na celu rozpoznawanie u uczniów:

• trudności w uczeniu się, w przypadku uczniów klas I-III deficytów kompetencji i zaburzeń sprawności językowych oraz ryzyka wystąpienia specyficznych trudności w uczeniu się, a także potencjału ucznia i jego zainteresowań,
• szczególnych uzdolnień,

1. prowadzą wspomaganie uczniów w wyborze kierunku kształcenia 
   i zawodu w trakcie bieżącej pracy z uczniami,
10. oceniają efektywność udzielanej pomocy i formułują wnioski dotyczące dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania ucznia.
11. w przypadku stwierdzenia przez wychowawcę klasy lub dyrektora, że konieczne jest objęcie ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną
    w formach, odpowiednio wychowawca klasy lub dyrektor planują
    i koordynują udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w tym ustalają formy udzielania tej pomocy, okres ich udzielania oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy będą realizowane. Podczas planowania i koordynowania udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej uwzględnia się wymiar godzin ustalony dla poszczególnych form udzielania uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej,
50. są obowiązani indywidualizować pracę w bieżącej pracy na obowiązkowych i dodatkowych zajęciach edukacyjnych, odpowiednio do potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia,
1000. są obowiązani dostosować wymagania edukacyjne do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia na podstawie opracowanych dla tego ucznia dokumentów: IPET lub w przypadku ucznia posiadającego opinię - arkusza dostosowania wymagań (załącznik nr 6),
14. do 30 września każdego roku szkolnego opracowują dokumenty
    w postaci WOPFU, IPET (dla ucznia posiadającego orzeczenie
    o potrzebie kształcenia specjalnego) oraz arkusze dostosowania wymagań (dla ucznia posiadającego opinię poradni ppp) załączając
    potwierdzoną przez rodzica kopię informacji o ustalonych formach pomocy psychologiczno – pedagogicznej, okresie jej udzielania oraz wymiarze godzin,
15. do 15 października każdego roku przekazują w/w dokumentację – koordynatorzy kl. 0 – VIII pedagogowi szkolnemu,
16. w przypadku wpłynięcia orzeczenia lub opinii do szkoły po 30 września nauczyciele mają 30 dni na opracowanie dokumentacji w postaci WOPFU, IPET lub arkusza dostosowania wymagań, załączając potwierdzoną przez rodzica kopię informacji
17. o ustalonych formach pomocy psychologiczno – pedagogicznej, okresie jej udzielania oraz wymiarze godzin; przygotowane dokumenty przekazują koordynatorzy kl. 0 – VIII pedagogowi szkolnemu,
18. w przypadku, gdy uczeń niepełnosprawny kontynuuje kształcenie
    z uwagi na wydłużony etap edukacyjny lub nie uzyskał promocji do klasy programowo wyższej - nauczyciele 30 dni przed upływem okresu, na jaki został opracowany poprzedni program, opracowują nowy IPET.

 

Pedagog szkolny:

1. udziela porad, konsultacji, organizują warsztaty i szkolenia dla nauczycieli z zakresu organizacji pomocy psychologiczno – pedagogicznej;
2. gromadzi dokumentację przekazaną przez koordynatorów w kl. 0-VIII.

 

Członkowie zespołu:

1. to nauczyciele, wychowawca oraz specjaliści prowadzący zajęcia
   z uczniem, dla którego dyrektor utworzył zespół,
2. opracowują program po dokonaniu wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania dziecka lub ucznia oraz uwzględniając diagnozę i wnioski sformułowane na jej podstawie oraz  zalecenia zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego, we współpracy, w zależności od potrzeb, z poradnią psychologiczno-pedagogiczną, w tym poradnią specjalistyczną,
3. ustalają zakres, w którym uczeń wymaga pomocy psychologiczno – pedagogicznej z uwagi na indywidualne potrzeby rozwojowe
   i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne, w tym szczególne uzdolnienia,
4. określają zalecane formy, okres udzielania uczniowi pomocy psychologiczno – pedagogicznej raz wymiar godzin;
5. opracowują i zakładają oraz prowadzą właściwe dla danego ucznia dokumenty (WOPFU, IPET dla ucznia objętego kształceniem specjalnym),
6. co najmniej dwa razy w roku szkolnym, na 2 tygodnie przed zakończeniem semestru/roku szkolnego, dokonują okresowej wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania dziecka lub ucznia, uwzględniając ocenę efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej dziecku lub uczniowi oraz, w miarę potrzeb, dokonują modyfikacji programu. Oceny poziomu funkcjonowania dziecka lub ucznia i modyfikacji programu dokonuje się, w zależności od potrzeb, we współpracy z poradnią psychologiczno-pedagogiczną,
   w tym poradnią specjalistyczną,
7. po dokonaniu oceny efektywności pomocy psychologiczno – pedagogicznej udzielanej uczniowi w danym roku szkolnym, określają wnioski dotyczące dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania ucznia i zalecenia dotyczące dalszej pracy z uczniem;
8. podejmują działania mediacyjne i interwencyjne w sytuacjach kryzysowych,
1. dbają o sprawną i rzetelną pracę całego zespołu, czytelnym podpisem potwierdzają udział w spotkaniach zespołu oraz fakt zapoznania się
   ze wszystkimi dokumentami i ustaleniami wypracowanymi przez zespół.

 

Koordynator pracy zespołu:

1. odpowiada za organizację prac zespołu,
2. dba o prawidłowe prowadzenie wymaganej dokumentacji,
3. przygotowuje i przedkłada dyrektorowi do zatwierdzenia
   i podpisania następujące dokumenty: WOPFU, IPET oraz korespondencję z rodzicami ucznia; komplet dokumentów przekazuje w kl. 0-VIII pedagogowi szkoły,
4. zwołuje spotkania zespołu w miarę potrzeb, nie rzadziej jednak niż dwa razy w ciągu roku szkolnego,
5. na 7 dni przed spotkaniem zespołu informacje pisemnie rodzica
   o planowanym terminie spotkania,
6. przekazuje pedagogowi dokumentację w postaci arkuszy dostosowania wymagań dla uczniów posiadających opinię wraz z kopią informacji do rodziców o ustalonych formach, okresie udzielanej pomocy psychologiczno – pedagogicznej oraz wymiarze godzin w kl. 0-VIII,
7. przekazuje rodzicom ucznia kopię WOPFU i IPETU.

 

Rodzice:

1. mogą,  mają prawo uczestniczyć w spotkaniach zespołu powołanego do planowania i koordynowania udzielania ich dziecku pomocy psychologiczno – pedagogicznej, a także w opracowaniu i modyfikacji programu, a także dokonywaniu wielospecjalistycznych ocen,
2. mogą wnioskować o udział w spotkaniu zespołu innych osób,
   w szczególności lekarza, psychologa, pedagoga, logopedy lub innego specjalisty,
3. wyrażają zgodę na udział w spotkaniu zespołu innych osób,
   w szczególności lekarza, psychologa, pedagoga, logopedy lub innego specjalisty.

 

ORGANIZACJA PRACY ZESPOŁÓW

Dyrektor tworzy zespoły dla - ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.

Zespół opracowuje WOPFU przed opracowaniem IPET.

Zespół opracowuje IPET.

Zespół dokonuje okresowej WOPFU nie rzadziej niż dwa raz w roku szkolnym.

 

 

KATALOG SKRÓTÓW

 

1. WOPFU – wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania ucznia (załącznik nr 4):
   1. punkt wyjścia do opracowania IPET;
   2. dokonywana jest przez zespół nie rzadziej niż dwa razy w roku szkolnym, uwzględnia:

• indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne, mocne strony, predyspozycje, zainteresowania i uzdolnienia ucznia,
• zakres i charakter wsparcia ze strony n-li, specjalistów, asystentów
  i pomocy n-la,
• przyczyny niepowodzeń edukacyjnych i trudności
  w funkcjonowaniu ucznia, w tym bariery i ograniczenia utrudniające funkcjonowanie i uczestnictwo ucznia w życiu szkolnym, a  w przypadku ucznia realizującego zajęcia edukacyjne indywidualnie lub w grupie  liczącej do 5 osób, zgodnie ze wskazaniem zawartym w programie  – także napotkane  trudności w zakresie włączenia ucz. w zajęcia realizowane z oddziałem szkolnym oraz efekty działań podejmowanych w celu ich przezwyciężenia.

 

2. IPET – indywidualny program edukacyjno – terapeutyczny
   (załącznik nr 5):

Program określa:

1. zakres i sposób dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających
   z programu nauczania do indywidualnych potrzeb rozwojowych
   i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia, o którym mowa w przepisach w szczególności przez zastosowanie odpowiednich metod
   i form pracy z uczniem,
2. zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów prowadzących zajęcia
   z uczniem, w tym w przypadku:

• ucznia niepełnosprawnego – działania o charakterze rewalidacyjnym,
• ucznia niedostosowanego społecznie – działania o charakterze resocjalizacyjnym,
• ucznia zagrożonego niedostosowaniem społecznym – działania
  o charakterze socjoterapeutycznym,

3. formy i okres udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane,
4. działania wspierające rodziców ucznia oraz, w zależności od potrzeb, zakres współdziałania z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi, specjalnymi ośrodkami szkolno-wychowawczymi, młodzieżowymi ośrodkami wychowawczymi, młodzieżowymi ośrodkami socjoterapii, placówkami doskonalenia nauczycieli, organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży,
5. zajęcia rewalidacyjne, resocjalizacyjne i socjoterapeutyczne oraz inne zajęcia, odpowiednie ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe
   i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne ucznia,
6. zakres współpracy nauczycieli i specjalistów z rodzicami ucznia.

• wszelkie zmiany i modyfikacje dołącza się w formie aneksu,
• program opracowuje się na okres, na jaki zostało wydane orzeczenie
  o potrzebie kształcenia specjalnego, nie dłuższy jednak niż etap edukacyjny.

Program opracowuje się w terminie:

1. do 30 września każdego roku szkolnego,
2. 30 dni od dnia złożenia w przedszkolu lub szkole orzeczenia
   o potrzebie kształcenia specjalnego,
3. 30 dni przed upływem okresu, na jaki został opracowany poprzedni program w przypadku gdy uczeń niepełnosprawny kontynuuje kształcenie z uwagi na wydłużony etap edukacyjny lub nie uzyskał promocji do klasy programowo wyższej.

W ramach zajęć rewalidacyjnych w programie należy uwzględnić
w szczególności rozwijanie umiejętności komunikacyjnych poprzez:

1. naukę orientacji przestrzennej i poruszania się oraz naukę systemu Braille’a lub innych alternatywnych metod komunikacji – w przypadku ucznia niewidomego,
2. naukę języka migowego lub innych sposobów komunikowania się,
   w szczególności wspomagających i alternatywnych(AAC) – w przypadku ucznia niepełnosprawnego z zaburzeniami mowy lub jej brakiem,
3. zajęcia rozwijające umiejętności społeczne, w tym umiejętności komunikacyjne – w przypadku dziecka lub ucznia z autyzmem,
   w tym z zespołem Aspergera.